In mijn praktijk coach ik kinderen met leeruitdagingen naar meer zelfvertrouwen, niet vanuit een label 'stoornis' maar vanuit een natuurlijke manier van leren.

Als kinderen bepaalde dingen nog niet goed onder de knie krijgen, betekent dat niet dat ze het nooit zullen leren. Ik noem dit geen leerprobleem, maar leeruitdaging! Leren hoeft niet moeilijk te zijn, het is de kunst om te weten wat en hoe je leert! Mijn visie is dat leren het beste gaat als je gebruik maakt van je eigen kracht en talent!

Ik ben er zeker van dat dyslexie en andere leerproblemen niet het gevolg zijn van een tekort of onvermogen, maar van een andere leerstijl. Deze kinderen denken en  leren door te associëren en te visualiseren. Een manier die niet goed aansluit bij de manier waarop school de lesstof aanbiedt. En juist dáár ontstaat de leeruitdaging.

Mijn naam is Ilse Steenbergen, bouwjaar 1977, getrouwd met Adrie en moeder van drie prachtige meiden. Ik woon in Strijen, een mooi dorp gelegen in de Hoeksche Waard en heb een praktijk aan huis.

Tijdens mijn studie Psychologie merkte ik dat ik wars was van de labels die geplakt worden op kinderen die tegen problemen aanlopen waarvoor meer hulp op school nodig is dan er beschikbaar is. Inmiddels krijgen gemiddeld 1 op de 15 kinderen in Nederland tijdens hun jeugd een diagnostisch label, zoals ADHD, autisme spectrum stoornis of dyslexie, zo stelt een recent onderzoek van de Universiteit van Utrecht.

'Maar wat doet zo'n label met de ontwikkeling van het zelfbeeld en zelfvertrouwen? Verdwijnen hiermee de uitdagingen waar een kind mee kampt? Of is het een manier waarmee extra kosten worden gerechtvaardigd?' Uiteindelijk besloot ik het hoofdstuk Kinderpsycholoog te parkeren, het was niet wat ik voor ogen had.

De laatste jaren heb ik zelf ervaren hoe het is om ouder te zijn van een kind dat steeds met minder plezier naar school ging, buikpijn had en steeds vaker zei 'Ik zal dit nooit leren'. Ik ken de frustratie en het verdriet dat los komt bij het kind, een kind dat niet anders wil zijn dan haar klasgenootjes. Maar vooral ook ken ik de zoektocht naar een oplossing voor het gevoel 'het zit er wel in, maar het komt er niet uit'!

Na heel wat lezen en zoeken op internet zijn we tenslotte bij de Kernvisie methode uitgekomen. En het bleek inderdaad een methode te zijn die werkt!

Het is heerlijk om te zien dat je kind weer beetje bij beetje plezier krijgt in leren en dat ze beseft dat het niet aan haar ligt als 'meer van hetzelfde' niet werkt.

Juist dat was de reden voor mij om te gaan leren om Kernvisiecoach te worden. Een nieuw hoofdstuk!

Als kind vond ik het fijn om creatief bezig te zijn. De combinatie van kinderen helpen en daarnaast creatief bezig zijn is dan ook voor mij een ideale situatie. De verbeeldingskracht en de puurheid van kinderen maken dit proces leuk. Kinderen voelen zich vrijer tijdens de creatieve momenten waardoor ze zich meer openstellen. En juist die vrije momenten zijn goed bruikbaar om een kind anders te laten denken en voelen.  Op deze momenten leren ze om zelf de regie te nemen in de dingen die ze moeilijk vinden. Met creativiteit en plezier kan je op die manier heel veel bereiken!